W 1963 roku Roman Maciejewski postanowił założyć amatorski chór, którego celem było śpiewanie wyłącznie muzyki religijnej, aby – jak napisał w liście do matki – „dostarczyć ludziom godziwej i wzniosłej rozrywki w czasach, kiedy tyle tandety rozstraja ludziom nerwy”.
Założony przez siebie zespół nazwał The Roman Choir i choć początkowo składał się on zaledwie z kilkunastu członków, to na przestrzeni lat ta liczba przekroczyła sto osób (chór znacznie się też sprofesjonalizował i zamerykanizował). Właśnie z początków działaności The Roman Choir pochodzi Missa Brevis na chór i organy (1964), co nie jest bez znaczenia w odniesieniu do jej materii muzycznej, uwarunkowanej możliwościami zespołu, który miał ją wykonywać. Z tego powodu trudno więc byłoby napisać, że utwór zawiera w sobie bogactwo środków kompozytorskich, rozbudowaną technikę polifoniczną czy skomplikowaną harmonię.
Missa Brevis jest przeznaczona na trzygłosowy chór mieszany (S A B), choć w partyturze widnieje zapis, że dopuszcza się możliwość różnego uczestnictwa głosów (nawet tylko jednego). Składa się z części: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctur i Benedictus oraz Agnus Dei i jest prostym opracowaniem poszczególnych wersetów, aczkolwiek kompozytor stara się różnicować układy głósów. Tradycyjna melodyka konsonansowa jest wdzięcznym desygnatem tego utworu.